Rozpoczęta przed dwudziestu siedmiu laty zabudowa południowo-zachodniej dzielnicy Lublina pod nazwą „CZUBY” miała szansę stać się jedną z najnowocześniejszych i najlepiej zagospodarowanych dzielnic Miasta.

Niestety, tak się nie stało. Preferowany w tamtych latach typ budownictwa wielkopłytowego o niskich walorach cieplno-użytkowych, a także zmiany w systemie finansowania budownictwa mieszkaniowego na tle zmian ogólnoustrojowych w kraju spowodowały, iż powstałe w dzielnicy osiedla Spółdzielni Mieszkaniowej „CZUBY” takie jak: SKARPA, RUTA, WIDOK, ŁĘGI, BŁONIE I PORĘBA wymagają obecnie pilnych i kosztownych działań o charakterze renowacyjnym. Szczegółowy wykaz potrzeb określa Załącznik, jednak omówienia wymagają przyczyny określenia tak dużej skali potrzeb dla stosunkowo młodej zabudowy osiedlowej.

Zmiany systemu prawnego spowodowały wprowadzenie w jednolite strukturalnie (w pierwotnych założeniach) jednostki urbanistyczne (osiedla) innych inwestorów, którzy realizując własne potrzeby inwestycyjne – najczęściej mieszkaniowe, nie uwzględniali potrzeb osiedli o charakterze strukturalnym. Tak powstały osiedla – sypialnie Lublina, bez bazy oświatowej, kulturalnej i rekreacyjnej, a przede wszystkim bez rzetelnie zaprojektowanej i zrealizowanej sieci komunikacyjnej.

Znaczne rozciągnięcie w czasie budowy osiedli przez różnych inwestorów miały duży wpływ na degradację sieci dróg osiedlowych. Nie przewidziano także tak dużej skali wzrostu liczby użytkowników dróg, ani też wielkości obciążeń. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Czuby” jako użytkownik większości dróg osiedlowych (z uwagi na powstrzymywanie się UM od przejmowania ich do eksploatacji), nie mogła udźwignąć kosztów utrzymania i remontów tak dużej sieci dróg, eksploatowanych przez ogół społeczeństwa miasta Lublina.

Bardzo duża jest też skala potrzeb w zakresie rewitalizacji terenów zielonych, budowy ścieżek rowerowych i urządzeń rekreacyjno-sportowych. W tym zakresie odnotowujemy stanowczo za mały lub prawie żaden udział budżetu miejskiego. W odróżnieniu np. od Warszawy, gdzie udział budżetu poszczególnych gmin-dzielnic w tworzeniu zespołów rekreacyjno-sportowych jest znaczny.

Z przykrością przyznać trzeba, że znaczny wpływ na degradację całej infrastruktury osiedlowej ma destrukcyjne działanie ludzi o niskim stopniu uspołecznienia.

Dodając do powyższych element upływu czasu, skoku technologicznego i cywilizacyjnego, dziś problem rewitalizacji osiedli, jako celu spełniania potrzeb i oczekiwań ich mieszkańców w zakresie poprawy warunków życia oraz pobudzenia gospodarczego, Spółdzielnia uznaje za priorytetowy. Ma też nadzieję, że występując w imieniu mieszkańców dzielnicy o wielkości przeciętnego miasta powiatowego, jej zapotrzebowanie na środki finansowe z europejskich funduszy strukturalnych w ramach Lokalnego Programu Rewitalizacji Obszarów Miejskich zostanie odpowiednio zakwalifikowane.

W nawiązaniu do pisma otrzymanego z Urzędu Miejskiego w sprawie Programu Rewitalizacji dzielnicy „Czuby”, Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej „Czuby” w Lublinie zgłasza akces oddelegowania do zespołu opracowującego Lokalny Program Rewitalizacji dla Lublina swoich przedstawicieli i deklaruje wszelką pomoc w tym zakresie.